6 sene

İşte tam 6 sene önce bu tarihte ve bu saatte başladı her şey. Belki de bitti. Senin buradan gidişinin şu an tam 6. senesi. Ben hala bıraktığın gibi yarım ve uykusuzum. Sensiz geçen bu 6 senede çok şeyler oldu. Çok hatalar yaptım. Sesini, kaydettiğin videolar olmasaydı sanırım çoktan unutmuştum. Yüzünü unutmak zaten imkansız. Anılarımıza gelince, unutmamak için elimden geleni yapıyorum zaten. Bodrum yolculuğumuzu hatırlıyorsun değil mi ? Arka koltukta biriken su şişelerini. Ya da ilk sevgilim için aldığın o güzel doğum günü hediyesi. Sen babadan öte her zaman arkadaşın olarak yaklaştın bana. Hatta arkadaştan da öte. Bu arada senin uyuduğun yatakta uyuyorum hala. Seni rüyamda gördüm bir çok kez. Rüyalarım hep aynıydı ama. Başka bir şehirde kendine yeni bir düzen kurmuşsun. Bizi kandırıp yeni bir hayata başlamışsın. Bilinçaltım seni o kadar çok istiyor ki beni kandırmana bile razıyım. Yeter ki bu dünyada ol. Arada bir cep telefonunu arıyorum. Belki açan olur diye. Halbuki hattın ve telefonun bende. Ama işte o "belki"lerle yaşıyorum. Buralardan bahsedeyim biraz. Bekir hala aynı Bekir. Sürekli uyuyor. Şu an ben bu yazıyı yazarken bile uyuyor. Diğerleri de aynı işte. Bundan tam 6 sene önceydi işte. Sen yatakta son nefesini verirken, ben senin başında seni bu dünyada tutmak için elimden geleni yapıyordum. Ama olmadı işte. Rüyalarımda yaşamaya devam ediyorsun en azından. Seni unutmadım. Huzur içinde uyu.
                                                                                                                                           
                                                                                                                                               Amuss