Deneme 4

Genelde nedense hep saçma ruh hallerindeyken yazıyorum bu yazıları. Hep mantığımla duygularımın çatıştığı günlerde. Bugün ki çatışmam biraz farklı. Geleceğimle alakalı artık bu çatışma. Bazen cidden çok yoruluyorum. Bu hayatta"iyi bir insan" olmanın çok bir faydası yok diye düşünüyorum artık. Bu beynimle kalbimin anlaşabildiği tek ortak nokta. Kafamda sürekli aynı ses: "iyisin de ne oluyor?". Smylenecek çok şey var ama yazacak çok bir kelime yok maalesef. Ruh halim artık beni yiyip bitirmeye başladı. Manik depresif olabilirim sanırım. Bir günüm bir günümü tutmuyor artık. Beynimin içini kemiren bir fare var ve beynimden söküp atamıyorum. Özgürlüğümün alıkoyulması da beni daraltıyor artık. 8 aydır her gün aynı şeyler. Sabah kalk çay iç, sigara iç, sonra bir daha çay ve sigara iç. Dağa taşa bağırasım var artık. İşin özü herşeyden çok yoruldum artık. İşte mantığım burda devreye girip "saçma sapan konuşma la" diyor. Hak vermiyor değilim aslında. Ama inan ki çok daraldım. Bu yazıyı yazarken bile daraldım. Neyse hadi kaçtım ben. Yarına güzel başlamak dileğiyle...